از آنجایی که من در مورد قطعات هواپیمای کالاهای خطرناک با همه به اشتراک گذاشته ام، به من گفتم که آیا بخار نوع 2.{1}}می تواند در هوا منتقل شود یا خیر. آیا گاز مضر نوع 2.3-می تواند در هواپیما باشد؟ یا می توان گاز مضر را مانند بخار معمولی حمل کرد؟ آیا مقررات منحصر به فرد بیشتری در این فرآیند وجود خواهد داشت؟ بیایید با نگرانی های همه در زیر توضیح دهیم.
1. گازهای مضر چیست
گازهای مضر رایج: مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، هیدروژن، فسژن، دی فسژن، سیانید هیدروژن، گاز خردل، گاز سمی واسر، Viex (VX)، سارین (سارین)، بیتز (BZ)، تابون، سومان و غیره. گازهای مضر عبارتند از بی حسی ذهنی و گاز سمی، بی حسی مجاری تنفسی و گاز سمی، و بی حسی عضلات بدن و گاز سمی.
2. تفاوت گازهای مضر با سایر بخارات چیست و آیا ضریب خطر بیشتر خواهد بود؟
تمایز بر اساس اشتعال پذیری مشابه است. اگر سیلندر گاز با تب شدید مواجه شود، فشار گاز ظرف منبسط شده و خطر ترک خوردن و انفجار وجود خواهد داشت. اما تفاوت این است که فورواردر بین المللی گاز مضر پس از انفجار یا حتی نشت باعث آسیب به بدنه می شود. صدمات جدی تر، مسمومیت یا حتی مرگ. بنابراین، الزامات حمل و نقل سختگیرانه تر خواهد بود. (جدی ترین حادثه ایمنی در گذشته نزدیک، حادثه ایمنی است که به دلیل ترویج مواد شیمیایی یا بخارات مضر در جنگ سوریه باعث مرگ و میر بسیاری شد.)
3. آیا می توان از قطعات هوا در ورودی و خروجی گازهای خطرناک کلاس 2.3 استفاده کرد؟ آیا گازهای خطرناک کلاس 2.3 را می توان در هواپیما سوار کرد؟
انجمن بین المللی تحقیقات محموله هوایی معمولاً به عنوان سازمان اقتصادی بین المللی بزرگ و متوسط یاتا شناخته می شود. روشهای مدیریتی که در حملونقل هوانوردی غیرنظامی مانند بلیط، حمل و نقل مواد شیمیایی خطرناک و غیره ظاهر میشوند، مقررات سختی را اجرا میکنند. طبق مقررات "انجمن بین المللی تحقیقات حمل و نقل هوایی یاتا"، حمل و نقل اکثریت قریب به اتفاق گازهای خطرناک کلاس 2.3 اکیدا ممنوع است. قوانین خاصی در مورد بسته بندی و تعداد کل وجود دارد و قبل از ارسال باید با بسته بندی و جعبه بیرونی مطابقت داشته باشد.
4. بنابراین 2.3 گازهای خطرناک، چه چیزی می تواند محموله هوایی یا تدارکات بار باشد
فقط قسمت کوچکی را می توان در هواپیما سوار کرد و فقط در هواپیمای ترابری کامل که در هواپیمای مسافربری هوانوردی غیرنظامی مجاز نیست، تعداد کل محدود است.